Η απαίτησή μας προς όλους όσους φιλοξενούν τα αρχαία μας στα μουσεία τους στο Διεθνές δικαστήριο

Ζούμε στην εποχή των πνευματικών και ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων.

Υπάρχουν παντού εταιρείες που κατέχουν το trademark κάποιου προϊόντος όπως αναψυκτικά καφέδες ποτά τσιγάρα μουσική ταινίες και τόσα άλλα.

Τα προϊόντα αυτά πωλούνται ευρέως στην παγκόσμια αγορά αποδίδοντας το μεγάλο μέρος των εσόδων στον κάτοχο του trademark και ένα μικρό ποσοστό στους επιμέρους μεταπωλητές που έχουν "νοικιάσει" τη χρήση του trademark.

Τα μεγαλύτερα μουσεία της Ευρώπης τιμώνται...
από την φιλοξενία αγαλμάτων και άλλων θησαυρών της Ελληνικής πολιτιστικής
κληρονομιάς. 

Και λέω τιμώνται γιατί είναι κοινώς αποδεκτό ότι είναι από τις κύριες πηγές επισκεψιμότητας για εκατοντάδες χρόνια στα μουσεία σας αποφέροντας τεράστια έσοδα σε σας και απολύτως τίποτα σε μας. Είναι ολοφάνερο ότι δικαιούμαστε ποσοστό επί των εισπράξεων.


Εσείς δεν πήρατε το franchise αλλά ολόκληρο το προϊόν και το εκμεταλλεύεστε αποκλειστικά προς όφελός σας.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα έργα αυτά είναι Ελληνικά και τα περισσότερα έχουν φύγει από την Ελλάδα είτε με καθαρή κλοπή είτε κάτω από αδιευκρίνιστες και σκοτεινές διαδικασίες, πολλές φορές μάλιστα καταστρέφοντας ανεπανόρθωτα τα μνημεία όπως στην περίπτωση των μαρμάρων του Παρθενώνα.

Αν τα έργα αυτά φιλοξενούνταν τόσα χρόνια όπως έπρεπε σε Ελληνικά μουσεία τα έσοδά θα ήταν όλα δικά μας.

Είναι αναμφισβήτητο ότι οποιοδήποτε δικαστήριο που σέβεται τον εαυτό του θα μας δικαιώσει.

Ζητάμε λοιπόν την άμεση απόδοση ποσοστού επί των εισπράξεων για όλα αυτά τα χρόνια το οποίο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο έστω κι αν είναι ένα 10% του εισιτηρίου.

Πρέπει να συσταθεί επιτροπή νομικών ιστορικών και αρχαιολόγων με κύριο αίτημα αυτά. Είναι σίγουρο ότι πολλά θα μπορέσουμε να καταφέρουμε γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και με ποιο επιχείρημα το δικαστήριο δεν θα μας επιδικάσει ποσοστό.

Πρέπει να ξεκινήσει άμεσα γιατί έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε αλλά μόνο να κερδίσουμε.

Πότε επιτέλους θα αρχίσουμε να διεκδικούμε κάτι;

Έχουμε τόσους κορυφαίους διανοούμενους νομικούς ιστορικούς και αρχαιολόγους παγκοσμίου φήμης. Γιατί δεν κάνουν τίποτα όλοι αυτοί;

Βγαίνουν οι ίδιοι οι Γερμανοί πολίτες να διαμαρτυρηθούν για την ασυνέπεια της κυβέρνησης τους στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και εμείς ουδέποτε έχουμε ασχοληθεί σοβαρά να πάρουμε αυτά που οι άλλοι έχουν πάρει προ πολλού.

Τους αφήνουμε να μας ξεφτιλίζουν ενώ μας χρωστάνε.

Τι να πω πια.

Όσο σκέφτομαι τι θα έλεγαν για μας οι Αρχαίοι Έλληνες...

Στίχοι, μουσική : Σπύρος Πετρουλάκης
Πλήκτρα- Ούτι: Σ. Πετρουλάκης
Λύρα Κρητική: Γιώργος Αναστασάκης

ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ

Μη φοβηθείς να μου το πεις
Μη λυπηθείς για μένα
Έχω φτερά που πέταγα
Κι ας είναι και σπασμένα
Εεεε παλεύω με τον άνεμο
Εεεε τα βάζω με τον ουρανό

Μη φοβηθείς και μη ντραπείς
Λουλούδι στο στεφάνι
Σιγά σιγά με τον καιρό
Τη μυρωδιά τη χάνει
Εεεε παλεύω με τα κύματα
Εεεε τα βάζω με τη θάλασσα

Να μη διστάσεις να το πεις
Κι αστέρια πέφτουνε στη γης
Μα έχει η νύχτα κι άλλα
Εεεε παλεύω με τον άνεμο
Εεεε τα βάζω με τον ουρανό
Εεεε παλεύω με τα κύματα
Εεεε τα βάζω με τη θάλασσα

 http://peri-planomenos.blogspot.com/2011/06/blog-post_19.html#ixzz1PvD3aXbM