Δεν πάει αλλό η κατάσταση με τους λαθρομετανάστες λένε κάτικοι του κέντρου της Αθήνας

 Μόνιµοι κάτοικοι η εξαθλίωση και η εγκληµατικότητα 

«Συνονθύλευµα αποσπασµατικό, αναρχικόκαι ασύνδετο». Με αυτές τις λέξεις περιγράφεται η χαοτική κατάσταση που επικρατεί στο ιστορικό Κέντρο και ειδικότερα στην περιοχή Γεράνι, σύµφωνα µε πιλοτική έρευνα που πραγµατοποιήθηκε για λογαριασµό του υπουργείου Περιβάλλοντος.

Αστεγοι, µετανάστες, ναρκοµανείς στους δρόµους, κτίρια που λειτουργούν ως υπνωτήρια και χώροι παράνοµων δραστηριοτήτων, ανθυγιεινές εστίες, βρίσκονται...
δίπλα σεδηµόσιες υπηρεσίες και ξενοδοχεία και καθιστούν εξαιρετικά δυσχερή την ανάπλαση και την «επαναδηµιουργία της χαµένης γειτονιάς».

Η κατάσταση επιβαρύνεται από την πολυϊδιοκτησία που κυριαρχεί στα 21 οικοδοµικά τετράγωνα της περιοχής, τα οποία βρέθηκαν στο επίκεντρο της έρευνας. «Το ιδιοκτησιακό καθεστώς παρουσιάζει έναν εντυπωσιακό κατακερµατισµό – υπάρχει οικοδοµικό τετράγωνο µε περισσότερους από 500 ιδιοκτήτες –που εµφανίζεται κατ’ αρχάς αποθαρρυντικός για κάθε προσπάθεια επέµβασης που απαιτεί συνεννόηση µε τους ιδιοκτήτες» σηµειώνεται στη µελέτη.

Σε σύγκριση µε καταγραφές που είχαν γίνει στο παρελθόν εντοπίζονται σηµαντικές διαφορές και επιβάρυνση της περιοχής. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των παράνοµων µεταναστών και οιλόγοι συγκέντρωσής τους σε σηµεία του Κέντρου. Ενώ πριν από µερικά χρόνια – όπως επισηµαίνεται – σκοπός της συνάθροισης ήταν η συνάντηση µε φίλους και συµπατριώτες ή η κατανάλωση παραδοσιακών προϊόντων, τώρα ο δρόµος αποτελεί σηµείο συνάντησης για τη διεξαγωγή παρεµπορίου και εµπορίου τοξικών ουσιών µε παράλληλη αύξησητης εγκληµατικότητας.

«Κύριο χαρακτηριστικόείναι ότι οποιαδήποτε οικειοποίηση του χώρου από τους µετανάστες κυριαρχείται από την παρουσία των αστέγων µεταναστών µε σηµαντικές επιπτώσεις στη δηµόσια υγιεινή της περιοχής, καθώς στοές – εγκάρσιες και παρόδιες – και πεζοδρόµιαχρησιµοποιούνται για διαµονή, ούρηση και αφόδευση, δίνοντας στην περιοχή µία εικόνα εξαθλίωσης» αναφέρεται σε µία από τις διαπιστώσεις. ΥΠΝΩΤΗΡΙΑ. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει πρόσβαση στο εσωτερικό των κτιρίων και µέχρι τα διαµερίσµατα, προκειµένου να εξακριβωθούν οι χρήσεις εντός αυτών. «Είναι χαρακτηριστικό ότι πίσω από κλεισµένες πόρτες µε λουκέτα λειτουργούν υπνωτήρια στα οποία διαµένουν µετανάστες σεανθυγιεινές συνθήκες, πληρώνοντας ακριβό αντίτιµο για µία θέση ύπνου» αναφέρεται στη µελέτη, επιβεβαιώνοντας και το χθεσινό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ».

Οσον αφορά την εµπορική χρήση των κτιρίων, οι Ελληνες αποτελούν ακόµα τη µεγαλύτερη πληθυσµιακή οµάδα επαγγελµατιών στην περιοχή, που δείχνει να µην επιθυµεί να αποχωρήσει αν και έχει φθίνουσα εµπορική δραστηριότητα. Η δεύτερη σε µέγεθος πληθυσµική οµάδα είναι των Κινέζων, η εµπορική παρουσία των οποίωναναλογεί στο µεγαλύτερο ποσοστότης οικονοµίας των µεταναστών της περιοχής. ΜΑΪΜΟΥ∆ΕΣ. Κυρίαρχο είναι το εµπόριο προϊόντωναποµίµησης, το οποίο πραγµατοποιείται από κινέζους µετανάστες, µε Αφρικανούς να αγοράζουν τα προϊόντα από αυτούς και στη συνέχεια να τα πωλούν στους δρόµους της ευρύτερης περιοχής του Κέντρου. Μετά τους Ελληνες και τους Κινέζους, τρίτη σε µέγεθος είναι η οµάδα τωνΠακιστανών µε εδραιωµένη εµπορική δραστηριότητα.

Η ύπαρξη πρασίνου είναι– κατά τους µελετητές – είτε ελάχιστη, είτε αναποτελεσµατική, όπως το παράδειγµα των πράσινων στεγών σε δηµόσιους οργανισµούς που ξεραίνονται, ενώ οι νησίδες πρασίνου όπως δίπλα στο δηµαρχείοχρησιµοποιούνται ως καταφύγιο αστέγων και ναρκοµανών.

ΚΙΝΗΤΡΑ. Μεταξύ των προτάσεων που επίσης περιλαµβάνει η µελέτη είναι η ενίσχυση της βιοτεχνικής και εργαστηριακής παραγωγής µε παροχή κινήτρων για την παραµονή των επαγγελµατιών πουήδη δραστηριοποιούνται στην περιοχή και προσέλκυση νέων στα ισόγεια των κτιρίων.

Στους ενδιάµεσους ορόφους, εκτός από γραφεία και εργαστήριαή βιοτεχνίες, οι µελετητές προτείνουν τη δηµιουργία χώρων εκπαίδευσης πρακτικών επαγγελµάτων µε στόχο την καινοτοµία,όπως τεχνολογίες εκτύπωσης, τεχνολογίες τροφίµων, σχεδιασµός ενδυµάτων - υποδηµάτων κ.ά.

Απαιτείται επίσης – όπως αναφέρεται – να προβλεφθούν οικονοµικά κίνητρα για την ενίσχυση της κοινωνικής κατοικίας – π.χ. µέσω επιδοτούµενων ενοικίων – κυρίως στους τελευταίους ορόφους των κτιρίων. Στη λογική αυτή υπάρχει και η σκέψη για τη χρήση κενών ξενοδοχείων ή εκείνων που υπολειτουργούν ως χώρων κατοικίας µε χρονοµίσθωση για διάστηµα από έναν µήνα έως έξι µήνες.
tanea.gr