Σήμερα που κάποιοι μετρούν τα κουκιά...Η Ελληνική κοινωνία συνεχίζει να μετρά της πληγές της

 

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ένα γενικευμένο κοινωνικό φάσκελο ήρθε να πλαισιώσει την άθλια μούρη του σεχταρισμού και της πολιτικής ατολμίας. 

Οι φετινές πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις, ήταν εμφανώς αποδυναμωμένες και από κάθε άποψη αναντίστοιχες με το εύρος της γενικευμένης συμφοράς που πλήττει απ άκρου σ άκρον τον τόπο.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

Κατακερματισμός, αυτοϋπονόμευση, δραστική αποδυνάμωση και μετέωρα βήματα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Κοντολογίς η παραπάνω διαπίστωση αποτυπώνει με τρόπο μάλλον δραματικό την ακτινογραφία της χθεσινής πρωτομαγιάτικης κινητοποίησης.

Κι όμως… 

Πέρασε μόλις ένας χρόνος από την περυσινή πρωτομαγιά με τις εκατοντάδες χιλιάδες λαού να κατακλύζουν το κέντρο της Αθήνας και την Ελλάδα ολάκερη, και να ζητούν εκδίκηση γι αυτούς που τόλμησαν να βάλουν υποθήκη τη ζωή μας.
Και ήταν λαός οργισμένος, αποφασισμένος με το πολιτικό του μίσος να ξεχειλίζει για την πολιτική δουλοπρέπεια των τσιρακιών των νταβατζήδων και της Παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Μόνο που αυτός ο λαός αποδείχτηκε «καυτή πατάτα» στα χέρια του κοντόφθαλμου εργατοπατερισμού που δεν μπόρεσε, ή δε θέλησε, ή δεν τόλμησε να δώσει το σύνθημα του καθολικού ξεσηκωμού που θα μπορούσε να ανατρέψει τα πάντα και να δρομολογήσει πολιτικές εξελίξεις σε μια κατεύθυνση διαφορετική...


Τότε, που όλοι λαφυραγωγούσαν με τρόπο κίβδηλο στην εμπιστοσύνη που γι ακόμα μια φορά η Ελληνική κοινωνία εναπέθεσε στους .φυσικούς της «ηγέτες», από αυτή εδώ τη στήλη είχαμε προειδοποιήσει πως κανείς δεν είχε το δικαίωμα να παραβλέψει τις πραγματικές διαθέσεις της.
Προτρέπαμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να αφυπνιστούν, να υπερβούν την πεπατημένη και τις λατρεμένες τους συνήθειες.
Τις προτρέψαμε να μη συνεχίσουν να εκτονώνουν με ανούσιες παρελάσεις την οργή των μαζών.

Δε μας άκουσαν… 

Αντί να τολμήσουν να βουτήξουν την πολιτική σκέψη τους με τόλμη στις πραγματικές διαθέσεις της κοινωνίας που εξαθλιώνεται και καταδυναστεύεται με τρόπο προκλητικό, επέμειναν να συνεχίσουν να λικνίζουν τα κουρασμένα κορμιά τους στο ρυθμό της «καθαρότητας» των συνθημάτων και στην «επαναστατικότητα» της μεγαλοκουβέντας τους.

Και το χειρότερο… 

Επέμεναν να ταυτίζουν τη δική τους πολιτική ανεπάρκεια και ατολμία, με τις δήθεν διαθέσεις της κοινωνίας που «δεν είναι έτοιμη και ώριμη για ρήξεις και συγκρούσεις αποφασιστικές».

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ένα γενικευμένο κοινωνικό φάσκελο ήρθε να πλαισιώσει την άθλια μούρη τους, τη μούρη του σεχταρισμού και της πολιτικής ατολμίας.
Οι φετινές πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις, ήταν εμφανώς αποδυναμωμένες και από κάθε άποψη αναντίστοιχες με το εύρος της γενικευμένης συμφοράς που πλήττει απ άκρου σ άκρον τον τόπο.

Οι επαγγελματίες καρεκλοκένταυροι του κοινωνικού πρωταγωνιστισμού...

Γι ακόμα μια φορά δε θα τολμήσουν να αναγνωρίσουν την πολιτική τους ανεπάρκεια…
Γι ακόμα μια φορά θα επιχειρήσουν να ταυτίσουν την πολιτική τους ατολμία με τη δήθεν «επιβεβαιωμένη» κοινωνική ανετοιμότητα…
Και βεβαίως το μόνο που δε θα δουν, είναι ότι αυτή η κοινωνία γι ακόμα μια φορά τους έκλασε, διότι ολίγιστοι και μικροί όπως είναι, αρνούνται να κατανοήσουν πως το μίσος αυτού του λαού, δε χωρά στις συμπληγάδες των παρελάσεων που εξασφαλίζει ένα καθεστώς ιδιότυπης ανοχής στον επικίνδυνο θίασο των νέων Τσολάκογλου που καταστρέφει τον τόπο.

Δύσκολο να πει κανείς αν η αθλιότητα της πολιτικής ατολμίας θα οδηγήσει στη ντε φάκτο επιβολή μιας γενικευμένης κοινωνικής αποχαύνωσης ή αν το ξέσπασμα καιροφυλακτεί και θα είναι καταλυτικό και ανεξέλεγκτο.

Το μόνο βέβαιο είναι πως στη διαδρομή της για θεμελιακές πολιτικές ανατροπές, αυτή η κοινωνία οφείλει να περιφρονήσει επιδεικτικά τους «ηγέτες» του συμβιβασμού και να αναδείξει άμεσα τους αδιαμφισβήτητους ηγέτες του ξεσηκωμού της. 
ellinikoforum.blogspot.com