Οι Έλληνες ψηφοφόροι υποφέρουν από «νεύρωση χαρακτήρος» και από «συναισθηματικές διαταραχές» σε κάποιο σχετικά υψηλό βαθμό.
Ο βαθμός των δύο αυτών ψυχολογικών νόσων εκφράζεται και βαθμολογείται ανάλογα από την ένταση της αγανάκτησης και της εμπάθειας που διέπει τον καθένα ξεχωριστά.
Τα δύο αυτά γνωρίσματα συντηρούν αντίστοιχα την υπερβολή και το απόλυτο...
της άρνησης και της πλήρους απόρριψης του κόμματος που αντιπαθούν και την υπερβολή και το απόλυτο της επιείκειας και πλήρους αποδοχής του κόμματος που συμπαθούν.
Όσο λιγότερο υπάρχουν και κυριαρχούν τα δύο αυτά ακραία γνωρίσματα στον Έλληνα ψηφοφόρο, τόσο περισσότερο πλησιάζει αυτός τα επίπεδα των «εσωτερικών συγκρούσεων», που δημιουργεί ο προβληματισμός ή καλύτερα αυτό που ονομάζουμε σήμερα «αναποφάσιστος ψηφοφόρος».
Ο «Πυρήνας» υποστήριξης του κάθε κόμματος αποτελείται από απόλυτα- απόλυτους οπαδούς, οι οποίοι υποφέρουν από προσωπικά απωθημένα και κατάλοιπα και από το σύνδρομο της «αντίστροφης ψυχολογίας».
Όσο κατηγορεί κανείς τα πολιτικά ινδάλματά τους, τόσο πεισμώνουν και πετρώνουν περισσότερο. Έχουν υποστεί βλάβη στην «κεντρική αρτηρία του τρόπου σκέψης τους» η οποία έχει πάθει απόφραξη, όπως ακριβώς συμβαίνει με την απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών που δημιουργούν τις καρδιακές προσβολές. Οι οπαδοί αυτοί είναι 100% προκατειλημμένοι.
Σ’ ένα πρόσφατο τεύχος του «Μάρκετινγκ» γράψαμε ότι η βαθύτερη έννοια της Δημοκρατίας υπαγορεύει: «να ελέγχει ο ψηφοφόρος το κόμμα και όχι το κόμμα τον ψηφοφόρο». Οι λίγοι αυτοί απόλυτα αφοσιωμένοι οπαδοί παρασύρονται από τον υπερβολικό συναισθηματισμό τους, παίρνουν εντελώς προσωπικά την πολιτική τους τοποθέτηση και δεσμεύονται υποστηρίζοντας ένα συγκεκριμένο κόμμα, ασχέτως της απόδοσής του ή των ενεργειών του. Βέβαια η πλειοψηφία αυτών των οπαδών είναι περιορισμένης αντίληψης , δεν γνωρίζει τι θα πει ισοζύγιο πληρωμών, πληθωρισμός ή ΑΕΠ και νομίζει ότι η προσωπολατρεία είναι… προσόν. Εξαίρεση βέβαια αποτελούν τα άτομα τα οποία έχουν άμεσα ή έστω έμμεσα συμφέροντα. Αυτοί δικαιολογούνται απόλυτα, γιατί ο καθένας από εμάς θα κοίταζε τα συμφέροντά του…μέχρι ενός σημείου βέβαια.
Το πρώτο λάθος αυτών των οπαδών είναι ότι έτσι, καθώς θολά και ασυνείδητα, θέλουν να πιστεύουν ότι οι πολιτικοί της προτίμησής τους, διαθέτουν αυτόματα θεϊκές ιδιότητες και ικανότητες. Ότι είναι δηλαδή αντικειμενικοί, σώφρονες, λογικοί, δίκαιοι, αποφασιστικοί, φρόνιμοι, ώριμοι, συμμετοχικοί στη λήψη αποφάσεων, αλτρουιστές, ταπεινοί, δεμένοι με τους ανθρώπους τους, δεν κάνουν ποτέ κατάχρηση της εξουσίας που διαθέτουν! Είναι φιλότιμοι και τέλος είναι… υπόδειγμα ήθους και αρχών υπεράνω υποψίας!
Με τον ίδιο τρόπο, αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς της παράταξης που αντιπαθούν, αλλά με τα αντίθετα ακριβώς γνωρίσματα! Οι «δικοί μας» με δύο λόγια, έχουν τον Χριστούλη μέσα τους και οι άλλοι τον «Σατανά»!
Έτσι απλά και ξεκάθαρα έχουν δε αυτοί οι ψηφοφόροι , οι μεν και οι δε, έναν απεριόριστο αριθμό… λογικών επιχειρημάτων που δικαιολογούν τη στάση τους! Μια διαπίστωση και ένα δεδομένο που μας δίδαξε η ιστορία του ΑΝΘΡΩΠΟΥ και η ιστορία των ΕΘΝΩΝ, από τον καιρό που άρχισαν να σχηματίζονται στον πλανήτη μας, είναι ότι ο άνθρωπος, όταν διαθέτει εξουσία, κάνει συνεχώς κατάχρησή της. Αν διαθέτει απόλυτη και ανεξέλεγκτη εξουσία, όχι μόνο την καταχράται, αλλά επιβάλλει πάντα τη θέλησή του, εξυπηρετώντας πάντα την υποκειμενικότητα του. Γίνεται Δυνάστης. Οι απειροελάχιστοι σώφρονες Ηγέτες μετριούνται στα δάχτυλα και έγραψαν ιστορία.
http://www.insurancedaily.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου