Ο Μάγος και Τα Πρόβατα

Υπάρχει μια Ανατολική ιστορία για έναν πλούσιο μάγο που είχε πολλά πρόβατα. Ήταν όμως ταυτόχρονα και πολύ φιλάργυρος. Δεν ήθελε να μισθώσει βοσκούς, ούτε να βάλει φράκτη γύρω από το λιβάδι όπου έβοσκαν τα πρόβατα. Γι’ αυτό τα πρόβατα συχνά περιπλανιόνταν στο δάσος, έπεφταν στις χαράδρες και πάνω απ' όλα, έφευγαν γιατί ήξεραν ότι ο μάγος ήθελε...
το κρέας και το τομάρι τους και αυτό δεν τους άρεσε καθόλου.

Τελικά ο μάγος βρήκε μια λύση. Υπνώτισε τα πρόβατά του και πρώτα απ' όλα τους υπέβαλε την ιδέα ότι ήταν αθάνατα και ότι δε θα πάθαιναν τίποτα αν τα έγδερναν, ότι, αντίθετα, αυτό θα ήταν για το καλό τους και μάλιστα πολύ ευχάριστο. Τους υπέβαλε ύστερα την ιδέα ότι ο μάγος ήταν καλό αφεντικό, ότι αγαπούσε το κοπάδι του τόσο πολύ, ώστε ήταν έτοιμος να κάνει τα πάντα στον κόσμο για χατίρι του. Ύστερα τους είπε ότι ακόμα και αν τους συνέβαινε κάτι, δε θα συνέβαινε τότε, οπωσδήποτε όχι εκείνη τη μέρα και γι’ αυτό δεν ήταν ανάγκη να το σκέπτονται. Μετά τους υπέβαλε την ιδέα ότι δεν ήταν καθόλου πρόβατα. Σε μερικά υπέβαλε την ιδέα ότι ήσαν λιοντάρια, σε άλλα ότι ήταν αετοί, σε άλλα ότι ήσαν άνθρωποι και σε άλλα ότι ήταν μάγοι ή ακόμα μικροί θεοί.

Μετά από αυτό τελείωσαν οι έγνοιες και οι στενοχώριες του μάγου με τα πρόβατα. Ποτέ αυτά δεν ξανάφυγαν από τη στάνη, αλλά περίμεναν ήσυχα και καρτερικά την ώρα που θα απαιτούσε το κρέας και το τομάρι τους....

Τι δείχνει άραγε αυτή η παραβολή;
AΝΑΓΝΩΣΤΗΣ