"Η Ελλάδα λοιπόν χρειάζεται κυβέρνηση με ψυχή και τούτοι δω δεν έχουν. Ας κάνουν λοιπόν στην άκρη…"

του Φ. Κρανιδιώτη - Κόμμα και κυβέρνηση χωρίς ιδεολογία είναι σώμα χωρίς ψυχή. Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ είναι ένα πολιτικό ζόμπι. Χωρίς αληθινό, ξεκάθαρο ιδεολογικό δόγμα. Χωρίς ψυχή. Παρενδυτικός σοσιαλισμός. «Κεντροαριστερό» ένδυμα κι όνομα κι από κάτω μαύρος κι άραχνος νεοφιλελευθερισμός. 

 Μια χωρίς προηγούμενο... κυνική ανθρωποφαγία, την οποία ευαγγελίζονται αυτοί ακριβώς που δημιούργησαν το πρόβλημα, μαζί με τους εκατέρωθεν κολαούζους τους. Τα δε δημοσιογραφικά εξαπτέρυγα της κυβέρνησης του Μνημονίου κάθε τόσο αναφέρονται σε τάχα «δεξιά» στροφή της ΝΔ. Ο Μεγάλος Αδελφός μοιράζει «ταμπέλες».

Η σουρεαλιστική «ενημέρωση» που προσφέρουν οι φαλιρισμένοι μπετατζήδες και προμηθευτές δεν εξηγεί βέβαια από που κι ως που είναι «δεξιά στροφή» το να τάσσεται η ΝΔ με τον Λαό, να πηγαίνει απέναντι στο Μνημόνιο και τους στιλβωτές του. Πρόκειται για την πιο στυγνή προπαγάνδα, υποτιμητική της νοημοσύνης του Λαού, και εξόφθαλμη απόδειξη της πιο αισχρής μισθοφορίας διαφόρων υπερτιμημένων κονδυλοφόρων της σινιέ Αριστεράς της γνωστής πλατείας.
Η αντιστροφή-διαστροφή αυτή θα είχε πλάκα, αν δεν μας την κουνούσαν κάθε τόσο στα μούτρα, μαζί με τον νέο, σκυφτό, χατζηαβάτικο «πατριωτισμό» τους.
Οι πατριώτες είναι άφρονες και «φασίστες», οι δούλοι της διαπλοκής και των ξένων συμφερόντων είναι εχέφρονες και αληθινοί «πατριώτες».
Οι υπερασπιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι «ακροδεξιοί», οι ορντινάτσες του κοινωνικού δαρβινισμού και των τοκογλύφων είναι «προοδευτικοί» ή «σοβαροί αστοί»!
Αν σκεφτείς ότι ο Δημήτριος Ιωαννίδης θεωρούσε εαυτόν πατριώτη και ότι ο Αδόλφος ήταν χορτοφάγος γιατί λυπόταν τα αρνάκια, όλα είναι κατανοητά.
Οι ίδιοι άνθρωποι που καθύβριζαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο, τα ίδια καλόπαιδα με το βρόμικο μάτι και τις αριστερές βαθιές τσέπες που αβάνταραν ουτσεκάδες, Σκοπιανούς, κεμαλικούς, ισλαμοφασίστες, βομβαρδισμούς γυναικόπαιδων στη Σερβία, όποιον και ό,τι αντίκειται στο εθνικό και λαϊκό συμφέρον και στον ανθρωπισμό του Ελληνισμού, ο ίδιος πολιτικοδημοσιογραφικός πολτός προσπαθεί σήμερα να εκβιάσει την αξιωματική αντιπολίτευση.
Με όπλο τις συχνότητες, που ανήκουν στον Λαό, και τις μπατιρισμένες φυλλάδες τους, προσπαθούν να ντρεσάρουν τη ΝΔ, να τη βάλουν στον ζυγό της συνενοχής. Βλέπετε, όλες οι άλλες πολιτικές «επενδύσεις» τους φούνταραν και πνίγηκαν σε δύο κουταλιές νερό.
Το κόμμα της πίκας και της ζοχαδιασμένης οικογενειοκρατίας (γερμανικής τεχνολογίας) δεν τους βγαίνει με τίποτα.
Όλη νύχτα να ψάχνετε με τον φακό και το ντουφέκι, δεν θα βρείτε άνθρωπο να σας πει ότι θα ψηφίσει τη μελαγχολική κυρία.
Παλιότερα φουσκώσανε με την τρόμπα τον Συνασπισμό, μείνανε στην ανηφόρα από λάστιχο. Ντοπάρανε επικοινωνιακά και δημοκοπικά τους Γλυκολόγους Ανταλλακτικούς, μείνανε με τον Τρεμόπουλο στο χέρι. Επειδή λοιπόν αυτά τα πουλέν απεδείχθησαν Αστραχάν, τώρα ποντάρουν στην ηγεσία του ΛΑΟΣ για να κόψουν, όπως νομίζουν, τον δρόμο του Αντώνη Σαμαρά.
Το σύστημα, άλλωστε, χρειάζεται τους βοηθητικούς του. Κάποιος πρέπει να κατεβάζει τα σκουπίδια του Μνημονίου στον κάδο. Η πλήρης διάσταση της ηγεσίας του ΛΑΟΣ με τη βάση του και σειρά στελεχών και βουλευτών του, οι φυγόκεντρες δυνάμεις που προκάλεσε η τραγελαφική στήριξη στον ΓΑΠ και στην ατελέσφορη κι αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δημιούργησε ανάγκη προπαγανδιστικής και δημοκοπικής στήριξης από την καθεστωτική «παράγκα».
Οι τυχοδιώκτες που κάνουν το άσπρο μαύρο, που πλασάρουν ψευδολογώντας δημοσιογραφικά και δημοκοπικά άλλους πολιτικούς τυχοδιώκτες, θα ανακαλύψουν με πίκρα ένα αναντίρρητο γεγονός.
Μπορείς να πουλήσεις καλοσυσκευασμένο με τη σοβαροφανή «αξιοπιστία» σου όποιο παραμύθι θέλεις. Στο τέλος όμως η πραγματικότητα σπάει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Γιατί η πραγματικότητα είναι το μόνο που υπάρχει.
Μπορείς π.χ. να βαφτίσεις το κρέας ψάρι και τον ημιμαθή τυχοδιώκτη «σοβαρό αστό δεξιό». Το κρέας θα ‘ναι πάντα κρέας κι ο ημιμαθής τυχοδιώκτης θα ‘ναι πάντα ημιμαθής τυχοδιώκτης.
Η κυβέρνηση εκβιάζει κι απειλεί τον Λαό. Κραδαίνει κάθε τόσο τον Φόβο πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων για να εξασφαλίζει την υποταγή. Οι Έλληνες όμως δεν χρειάζονται απειλές, ούτε βέβαια ζογκλερικά, κωλοτούμπες και εξυπνάδες καφενέ.
Χρειάζονται θετική και ρωμαλέα διακυβέρνηση. Ηγεσία που να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, που θα εμψυχώνει τον Λαό και θα του δείχνει τον τρόπο να νικήσει.
Το μισό της νίκης είναι η ψυχολογία των ανθρώπων. Γιατί την αγορά, την οικονομία, δεν την αποτελούν απλά απρόσωποι μηχανισμοί, νούμερα σε φωτεινούς πίνακες, σε στατιστικές και αναλύσεις.
Την αγορά, όπως και την κοινωνία, την αποτελούν Άνθρωποι. Αυτοί, λοιπόν, για να αγωνιστούν, να δημιουργήσουν, θέλουν φως, προοπτική, Ηγέτη με καθαρό βλέμμα.
Όχι ψέματα, ψευτοτσαμπουκάδες κ απειλές από τη μια κι από την άλλη ταρζανιές, ακροβατικά ή ξελιγωμένες για εξουσία μετεξεταστέες της λαϊκής βούλησης. Κι όλοι αυτοί μαζί δεν κάνουν Ηγεσία αλλά κομπανία αποτυχίας.
Η Ελλάδα λοιπόν χρειάζεται κυβέρνηση με ψυχή και τούτοι δω δεν έχουν. Ας κάνουν λοιπόν στην άκρη…