
Περίπου 65.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού δημιούργησαν εκπληκτική ατμόσφαιρα και αποζημιώθηκαν από το θεαματικό ποδόσφαιρο. Παρά την ήττα χειροκρότησαν στο τέλος τους παίκτες, βλέποντας ότι η ισπανική ομάδα διέθετε μεγαλύτερη ποιότητα, με ποδοσφαιριστές που είχαν υψηλά ποσοστά στις πάσες τους και ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να γίνουν επικίνδυνοι. Οι δύο γκολάρες που πέτυχαν οι Σαλπιγγίδης και Λέτο, ασφαλώς ήταν μια μικρή αποζημίωση και μια σταγόνα μέλι στο πικρό στόμα των χιλιάδων φίλων του Παναθηναϊκού. Ο Σισέ δεν κατάφερε να πιάσει καλή απόδοση. Είχε μια καλή φάση στο 23΄ (μπλόκαρε σουτ ο Ασένχο). Ο Ζιλμπέρτο παίζοντας ως κεντρικός αμυντικός (επιτήρηση προς τα αριστερά) έκανε ό,τι μπορούσε. Κανείς δεν μπορεί να του ζητήσει ευθύνες, ενώ δεν ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος για τα γκολ που μπήκαν. Έκοψε πολλές φορές βγαίνοντας πρώτος στην μπάλα, αλλά και με την εμπειρία του. Τρύπες υπήρχαν τόσο από τα άκρα, όσο και από το κέντρο της άμυνας, αλλά και μπροστά αφού δεν απέφυγαν τα λάθη ούτε ο Σιμάο με τον Κατσουράνη. Το μαν-του-μαν του Σιμάο στον Φορλάν ουσιαστικά δεν βγήκε στον Τεν Κάτε. Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο σεβάστηκε την Ατλέτικο Μαδρίτης ίσως περισσότερο από όσο έπρεπε. Κατάφερε σε γενικές γραμμές να την μπλοκάρει (4 σουτ οι Ισπανοί και 3 ο ΠΑΟ), ωστόσο επιθετικά δεν ήταν αυτός που έδειχνε ότι μπορούσε να πετύχει κάτι. Έλειψε το παιχνίδι από τα πλάγια, ενώ οι φάσεις που δημιούργησε ήταν από σχετικά μακρινές σέντρες. Ο Παναθηναϊκός ήθελε, αλλά βιαζόταν. Μέχρι το 39΄ οι παίκτες του (τις περισσότερες φορές ο Σαλπιγγίδης) είχαν βγει 6 φορές οφσάιντ, ενώ οι Ισπανοί ούτε μία φορά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου