1-Γάτα η μαμά
Ο Γιάννης προσκάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, η μητέρα δεν έπαψε να κοιτάζει τη συγκάτοικο του γιου της, μια πολύ όμορφη κοπέλα. Από καιρό "μυριζότανε" ότι υπήρχε σχέση ανάμεσά τους και αυτή η υποψία της κέντριζε περισσότερο την περιέργεια.
Τους παρατηρούσε όλο το βράδυ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεταξύ τους σχέση ήταν κάτι περισσότερο απ' ό,τι άφηναν να φαίνεται.
Σαν να διάβασε τις σκέψεις της μητέρας του ο Γιάννης, προσφέρθηκε να της λύσει την απορία και της είπε: - Ξέρω τι θα πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά η Πόπη κι εγώ είμαστε ΜΟΝΟ συγκάτοικοι, και το τόνισε το "μόνο".
Τρεις-τέσσερις ημέρες αργότερα η Πόπη λέει στο Γιάννη:
- Από τότε που η μητέρα σου ήρθε για φαΐ, έχω χάσει την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος και δε μπορώ να τη βρω πουθενά, αν και έχω φάει τον τόπο. Λες να μας την πήρε; Αλλά πάλι... δεν το πιστεύω.
- Ούτε εγώ το πιστεύω, της λέει ο Γιάννης, αλλά, για να 'μαστε 100% σίγουροι, θα της γράψω, να τη ρωτήσω.
Κάθεται λοιπόν και γράφει ένα γραμματάκι στη μητέρα του:
"Αγαπητή μητέρα,
Δε λέω ότι πήρες την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος, τις προάλλες που είχες έρθει για φαΐ, ούτε λέω ότι δεν την πήρες. Αλλά η κουτάλα χάθηκε τη βραδιά που ήσουνα εδώ. Μπορείς να μου πεις τι έγινε;
Ο γιος σου."
Μερικές ημέρες αργότερα φτάνει η απάντηση:
"Αγαπητέ Γιάννη, Δε λέω ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με την Πόπη, ούτε λέω ότι δεν έχεις. Αν όμως κοιμόσουν στο κρεβάτι σου, θα την είχες βρει την κουτάλα μέχρι τώρα. Με αγάπη.
Η μαμά σου."
2- Κόναν
Ήταν ένας βάρβαρος, κλασικά δυνατός αλλά και χαζός. Ενώ έχει νικήσει στρατούς ολόκληρους μόνος του, στη διαδρομή στέκεται σ' ένα δάσος.
Εκεί που προχωρούσε βρίσκει ένα δέντρο που είχε μια πόρτα πάνω!
Την κοιτάει για λίγο... "Κάποιος εχθρός θα μένει μέσα", λέει, "θα μπω!"
Αρχίζει λοιπόν να ρίχνει μπουνιές και κλωτσιές με όλη του τη δύναμη στην πόρτα.
Η πόρτα δεν έπαθε το παραμικρό!
"Εγώ;" λέει εκνευρισμένος, "εγώ ο Κόναν και να μην μπορώ να ρίξω μια πορτούλα!"
Βγάζει λοιπόν ένα σπαθί και αρχίζει να τη βαράει. Η πόρτα τίποτα, παρέμεινε στη θέση της! "Μα πως γίνεται να έχω νικήσει στρατιές ολόκληρες και να μην μπορώ να ρίξω μια πόρτα!" Βγάζει τώρα το διπλό τσεκούρι του και αρχίζει τις τσεκουριές στην πόρτα! Η πόρτα τίποτα! Ούτε γρατσουνιά!
Ενώ έκανε τερατώδεις προσπάθειες να ρίξει την πόρτα, τον βλέπει ένας γέροντας, ο σοφός αρχηγός των ξωτικών του δάσους!
Τον πλησιάζει...
- Κόναν, του λέει, έχει και πόμολο η πόρτα... Τον κοιτάει ο Κόναν περίεργα:
- Ολο γρίφους είσαι γέροντα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου